Jak woda „podróżuje” w środowisku?
- Obieg wody w przyrodzie gwarantuje stały dostęp wody na Ziemi. Ten tzw. cykl hydrologiczny to zamknięty obieg. Woda pod wpływem ciepła słonecznego paruje z powierzchni ziemi (z gruntu, z cieków, ze zbiorników wodnych i z roślin). Masy pary wodnej mieszają się z powietrzem, a przy wzroście wilgotności następuje skraplanie pary wodnej. Te drobne kropelki grupują się tworząc chmury lub tuż nad powierzchnią ziemi – mgły. Skumulowane kropelki tworzą krople, które w pewnym momencie nie mogą już sprzeciwiać się prawu grawitacji, bo są za ciężkie, i w związku z tym opadają na ziemię w postaci deszczu, śniegu lub gradu. Ziemia wchłania opady atmosferyczne, z których część z czasem ponownie wypływa na powierzchnię tworząc źródła. Źródła inicjują spływ powierzchniowy zasilając strumyki, które zmieniają się w strumienie, te z kolej w rzeki, które wpływają do jezior, mórz i oceanów. I tu koło się zamyka.
Zanim woda trafi do naszych kranów
- Wody wchłonięte do gruntu lub pozostające na jego powierzchni stanowią cenne źródło wody pitnej. Tak zaczyna się obieg wody między środowiskiem a człowiekiem.
- W miejscach zasobów wody pitnej tworzy się tzw. ujęcie. W zależności od rodzaju ujęcia (zasadniczo ujęcia dzieli się na trzy powierzchniowe, drenażowe lub głębinowe), znajdująca się w nich woda wymaga bardziej lub mniej rozbudowanego procesu uzdatniania. Generalnie z uwagi na dużą i bezpośrednią ekspozycję na zanieczyszczenia antropogeniczne, najbardziej skomplikowanym jest proces uzdatniania wody ze źródeł powierzchniowych. Najmniej kłopotliwy jest proces uzdatniania wody z ujęć głębinowych, gdyż woda zgromadzona pod ziemią jest w naturalny sposób chroniona przed zanieczyszczeniami z powierzchni. Dodatkowo, podczas pokonywania drogi do głębszych warstw ziemi, ulega samooczyszczeniu.
Materiały opracowane we współpracy z:
